Wie Hoger Klimt
for whistler and ensemble trp pf 2vl vla vc
Duration: 8'
Year of composition: 2002
Premiere: Ton Vreeken, whistler; Dordts Kamermuziekensemble; Conrad van Alphen , conductor; Het Hof, Dordrecht, Netherlands; 29 November, 2002
Wie Hoger Klimt (Who Climbs Higher) reaches ethereal heights and whoever looks around from there sees that which cannot be seen without the climb. The mood that this image evokes is expressed in this composition. Slow meditative music that is almost unchangeable. The first part of the work generally does not move away from a single note; a low C, played by the cello and the piano. From this low note the piece climbs upwards and remains suspended in a soft modal sound world. The limited number of notes is softly taken over from each other by the various instruments in the ensemble and passed on to each other.
A special element in the work is of course the prominent part of the art whistler. The sound of this 'instrument' is in a high register (notated an octave below concert pitch), and therefore plays an important role in the dream world that the work evokes.
I hope that you, the listener, will get the feeling that you are slowly and silently ascending in a glass elevator, and that you can let go of your fears in order to enjoy unknown, yet peaceful panoramas. Edward Top, 2002
REVIEW
"World premiere at special concert by Dordrecht musicians
The composer Edward Top, originally from Dordrecht, has written a composition for piano quintet, trumpet and whistler. The whistler's part is normally included in the score. 'A special piece', says whistler Ton Vreeken, 'not only because of the instrumentation.' (...) In the explanation of 'Wie hoger klimt', Top writes that whoever climbs higher has a better view. But no view without a climb." Mark Benjamin, de Dordtenaar, 28 november, 2002
NEDERLANDS
Wie Hoger Klimt bereikt ijle hoogten en wie daar vandaan om zich heen kijkt ziet datgene wat niet gezien kan worden zonder de klim. De stemming die dit beeld oproept is verklankt in deze compositie. Langzame meditatieve muziek die vrijwel onveranderlijk is.
Het eerste gedeelte vanhet werk komt over het algemeen niet weg van één toon; een lage C, gespeeld door de cello en de piano. Vanaf deze lage toon klimt het stuk omhoog en blijt hangen in een zachte modale klank. Het beperkt aantal tonen wordt door de verschillende instrumenten uit het ensemble zacht van elkaar overgenomen en aan elkaar doorgegeven.
Eeen bijzonder element in het werk is natuurlijk de prominente partij van de kunstfluiter. De klank van dit 'instrument' bevindt zich in een hoog register en vervult daartoe een belangrijke rol in de droomwereld die het geheel oproept.
Ik hoop dat u, luisteraar, het gevoel zult krijgen in een glazen lift langzaam en geruisloos de hoogte in zult gaan, en dat u angsten kunt laten varen om zo te genieten van onbekende, doch vredige panorama's.
Edward Top, 2002
"Wereldpremière op bijzonder concert van Dordtse musici
De van oorsprong Dordtse componist Edward Top heeft een compositie geschreven voor pianokwintet, trompet en kunstfluiter. De partij van de fluiter staat normaal in de partituur opgenomen. 'Een bijzonder stuk', vindt kunstfluiter Ton Vreeken, 'niet alleen door de bezetting.' (…) In de toelichting op ‘Wie hoger klimt’, schrijft Top dat wie hoger klimt, meer uitzicht heeft. Maar geen uitzicht zonder klim." Mark Benjamin, de Dordtenaar, 28 November, 2002