Red Thirst
for ensemble

The desert, burning heat, trembling horizon, thirst.
Spun soundscapes, consisting of chords with the seven tones from the diatonic scale. By inverting the order of the notes in the scale (C-B-A etc. instead of C-D-E etc.) and as a result building up sevenths, a broad sound is achieved, which has also determined the instrumentation of the work. The ensemble consists of instruments which are able to deal with extreme registers, such as the contrabassoon, bass clarinet and the harmonium.
Goal in this ‘sound’ composition was to create certain logic in the succession of clusters. Structuralizing the chords is achieve ‘quasi’ according to classical functional harmony; for example G follows C.* This functional harmonic presence is apparent, however subcutaneous because of the cluster-like effect of the chords, and lack of rhythm. Also the overlapping of chords, and the use of appoggiaturas, anticipations and auxiliaries, troubles the clarity of harmonic functional awareness. The work was commissioned and performed by Ensemble Domestica en Wim Steinmann in Rotterdam, The netherlands.

* Despite the fact that reference is made to functional harmony in terms of tonality here, the term 'chord' does not refer to triads.

​

NEDERLANDS

De woestijn, zinderende hitte, trillende horizon, de dorst.
Uitgesponnen klankvelden, bestaande uit accoorden met de zeven tonen uit de diatonische ladders. Door de noten in de accoorden niet als ladder (C-D-E etc.) maar als ‘negatieve’ ladder (C-B-A etc.) te stapelen in septiemen, ontstaat er een weidse klank, die mede de instrumentatie van het werk bepaald heeft. De bezetting bestaat uit instrumenten die extreme registers aankunnen zoals de contrafagot, basklarinet en harmonium.
Een klank-compositie met een zekere logica in de opeenvolging van clusters werd beoogd. De structurering van de accoorden is quasi volgens de klassieke harmonische functionaliteit; na een C –accoord (C-B-A-G etc.) komt bv. een G-accoord (G-Fis-E etc.) *. Deze functionaliteit is voelbaar, maar is onderhuids, wat mede komt door de cluster-achtige werking van de accoorden, en het ontbreken van ritmiek. Ook het overlappen van accoorden en het gebruik van voorhoudingen, vertragingsnoten en appoggiatura’s vertroebelt dit functionaliteits-bewustzijn.

* Ondanks het feit dat hier verwezen wordt naar harmonische functionaliteit in klassieke zin, refereert de term accoord hier niet aan drieklanken