...en weende hij bitter

In four movements:

1. Then he began to curse and swear, saying, I do not know the Man!
2. I do not know what you are saying
3. And he wept bitterly
4. Even if I had to die with You, I will not deny You!

​

‘Immediately a rooster crowed. And Peter remembered the word of Jesus who had said to him, "Before the rooster crows, you will deny Me three times." So he went out and wept bitterly.’ Matthew 26:75 (Holy Bible)
The crowing of the rooster is the metaphore for the awakening of Peter about what has just happened. Suddenly several matters are materialized to him simultaneously;
-the prophecy of Jesus comes true, in spite of the fact that Peter knew for sure that he would never deny his Lord
-how disappointed he was about the judgement of Jesus concerning Peters’ loyalty towards him and how Jesus against Peters’ will, at this moment proves to be right
- the powerlessness of Peters’ position, his invalidity compared to the superhuman fundamentalistic Jesus.
The motive of Peters’ actions forms the foundation of the composition …and he wept bitterly. The motto of the first movement is from Marquis de Sade: "Cruelty is nothing but the energy of man, not yet corrupted by civilization." This energy is activated in situations of fear. In the above lesson, cruelty emerges in the shape of denyal. Of fear for his own skin, Peter gives that person the push of whom his intellect, his civilized ‘I’ says, that he should give his life for it. Actions of civilized man, are merely controled by that which nature, then that which intellect dictates.
Especially the first movement is composed in a intuitive way, the music represents unprecedented cruelty. Here the soundscape is robust and harsh, and in this manner it evokes, past the station of the intellect, feelings of fear.
Of course during the proces of composing one should observe the rules and laws of music, but this knowledge is inferior to what music suggests. The piano plays a large number of clusters and glissandos and the violin and cello often play primitive scratching tones. The lowest string of the violin is retuned down to ‘F’, through which the sound of the instrument becomes raw. The title of the first movement is: ‘Then he began to curse and swear, saying, "I do not know the Man!"’, which shows Peters desperate fear.
The second movement, ‘I do not know what you are saying’, is a passionate and at the same time fiercely musical expression of Peters’ fear to be named by the people in one and the same breath with black sheep Jesus. Stilistically this movement reminds of late romantic chambermusic, here with a rough surface.
The third movement ’…and he wept bitterly’ opens with an echo of a melody from Bachs’ John Passion, in which the sentence ‘Und weinete Bitterlich’ is set to music very freely and dramatically. Interesting about this melody is that if one would hear it isolated, one wouldn’t be able to place it in a certain style period, the melody rizes above time, it is disconnected from it’s location in music history. Nevertheless, in this third movement of the pianotrio, the sound of the piano refers to the baroque, in its own unconventional way. Peters’ unavoidable drama is executed here.
The fourth movement, Largo Psichedelico has the motto ‘Even if I had to die with You, I will not deny You!’ In this ultimately slow finale, the higher plane of the mystical experience is explored. In spite of a loaded tension it is disconnected from the drama that appears later in the story, but which in this piece is already executed in the previous movements.
… and he wept bitterly was first performed in March 2002 in De Doelen in Rotterdam, with Tomoko Mukajyama on piano, Laurens van Vliet on violin and Rebecca Smit on cello.

 

REVIEW

"Then the pianotrio …and he wept bitterly of Edward Top (1972) is way more exciting. After a rough neo-expressionistic opening, Top stretches the musical tension further and further. Maybe it asks much of the listener, but at least Top has the guts to stick out his neck real far." Frits van der Waa, de Volkskrant March 19 2002

​

NEDERLANDS

'En terstond kraaide een haan. En Petrus herinnerde zich het woord, dat Jezus gesproken had: Eer de haan kraait, zult gij Mij driemaal verloochenen. En hij ging naar buiten en weende bitter.' Mattheus 26:75
Het kraaien van de haan is de metafoor voor de bewustwording van Petrus over wat er zojuist gebeurd is. Hij realiseert zich plotseling een aantal dingen tegelijkertijd;
-de voorspelling van Jezus komt uit, ondanks het feit dat Petrus zeker wist van zichzelf dat hij zijn Heer nooit zou verloochenen
-hoe teleurgesteld hij was in het oordeel van zijn Jezus omtrent Petrus' trouw aan hem en hoe Jezus buiten Petrus' wil om, op dit moment gelijk krijgt
-de machteloosheid van Petrus' positie, zijn nietigheid in vergelijking met de bovenmenselijk principiele Jezus.
De drijfveer van Petrus' acties ligt aan de basis van de compositie …en weende hij bitter. Het motto van het eerste deel is afkomstig van Markies de Sade: "Wreedheid is niets anders dan de energie van de niet door de beschaving aangetaste mens". Deze energie wordt geactiveerd in situaties van angst. In bovenstaande schriftlezing komt wreedheid naar voren in de vorm van verraad. Uit angst voor zijn eigen hachje laat Petrus diegene vallen waarvan zijn intellect, zijn beschaafde 'ik' zei, dat hij zijn leven ervoor zou geven. Daden van de beschaafde mens worden eerder beheerst door dat wat de natuur, dan dat wat het intellect, ingeeft.
Vooral het eerste deel is gecomponeerd op een intuïtieve wijze, en de muziek verbeeldt dan ook ongekende wreedheid. De klankwereld is hier robuust en hard en roept op die manier, het intellect voorbijstrevend, gevoelens van angst op. Natuurlijk moet er bij het componeerproces rekening gehouden worden met de wetten en regels van de muziek, maar deze kennis is ondergeschikt aan wat zij uitdrukt. De piano speelt veel klusters en glissandi en de viool en cello spelen vaak primitieve krastonen. De viool heeft de laagste snaar naar beneden verstemd waardoor diens klank rauw is. De titel van deel I is: Toen begon hij zich te vervloeken en te zweren: "Ik ken den Mens niet", wat Petrus' wanhopige angst uitdrukt.
Deel II , Ik weet niet wat gij zegt, is een hartstochtelijke en tegelijkertijd grimmige verklanking van Petrus' angst door het volk in één adem genoemd te worden met het zwarte schaap Jezus. Stilistisch gezien doet dit deel hier en daar denken aan laat romantische kamermuziek met een ruw oppervlak.
Deel III …en weende hij bitter opent met een echo van een melodie uit Bachs Johannes Passie, waarin de zin 'Und weinete Bitterlich' zeer vrij en dramatisch toongezet is. De klank van de piano is in dit deel onconventioneel maar toch verwijzend naar de Barok. Petrus' onafwendbare drama voltrekt zich hier.
Deel IV, Largo Psichedelico heeft als motto "Al moest ik ook met U sterven, zo zal ik U geenszins verloochenen". In dit zeer langzame slotdeel staat het hogere plan van de mystieke ervaring centraal. Ondanks een beladen spanning is het losgekoppeld van het drama dat later in het verhaal naar voren komt, maar in deze compositie zich in de voorafgaande delen al voltrokken heeft.

De premiere van … en weende hij bitter vond plaats in maart 2002 in De Doelen in Rotterdam, met Tomoko Mukajyama op piano, Laurens van Vliet viool en Rebecca Smit cello.