Edward Top performing with his experimental rock band Square on a Fender Jazzmaster. Photo © Steven Maloney
The work is a concerto in the traditional sense of the word: a solo instrument with an orchestral accompaniment. The solo guitar part is subsequently influenced by two elements: the approach of a virtuosic solo part as found in classical or romantic solo (mainly violin) concertos, and, more specific for the electric guitar, rock music.
Prior to entering the process of composing, I initially investigated the wide range of possibilities of the instrument in a session with Wiek Hijmans for whom the work is written. I also especially bought an electric guitar myself, a Stratocaster, to learn the basic techniques of playing. At the same time the many ways of playing the instrument and techniques used by rock guitarists were studied. By composing this work I have found a legitimate outlet for an everlasting passion for the electric guitar as played by Randy Rhoads, Eddy van Halen, but especially by speed and thrash metal bands like Metallica and Slayer. For me personally, the divider between different musical styles such as classical violin concertos and thrash metal has never existed in the experience of listening.
NEDERLANDS
Het werk is een concerto in de traditionele zin van het woord: een solo instrument met een orkestbegeleiding. De solistische virtuositeit van de electrische gitaar is ten gevolge vanzelfsprekenderwijs beïnvloed door twee elementen: de benadering van een virtuose solopartij zoals die te vinden is in de klassieke of romantische soloconcerten voor m.n. de viool, en, meer toegespitst op de electrische gitaar, de rockmuziek.
Voordat begonnen werd met het eigenlijke componeren, heb ik me eerst verdiept in de uitgebreide mogelijkheden van het instrument met een sessie met Wiek Hijmans voor wie het werk geschreven is. Ik heb speciaal een electrische gitaar, type Stratocaster, aangeschaft en de eerste schreden van het spelen afgetast. Ook werden de vele diverse speelwijzen en mogelijkheden van rockgitaristen onder de loep genomen. De passie die ik altijd al gekoesterd heb voor de electrische gitaar zoals bespeeld door Randy Rhoads, Eddy van Halen, maar vooral in de speed en thrash metal van bands als Metallica en Slayer, heb ik in dit werk op een legitieme manier kunnen cultiveren. Voor mij is de scheidingslijn tussen diverse muzikale stijlen, zoals klassieke vioolconcerten en thrashmetal er in de luisterervaring nooit geweest.